Desperate PhD Candidate

Είναι 30/12/2017, 2:18 το βράδυ. Είμαι η Νόνη, και δύο μέρες πριν αποχαιρετήσω το 2017 αποφάσισα να φτιάξω αυτό εδώ το blog. Μόλις τελείωσα το 5ο έτος του διδακτορικού μου και έχω ξεκινήσει να γράφω τη διδακτορική μου διατριβή. Αλλά δεν πηγαίνει όσο γρήγορα φανταζόμουν. Ένας μήνας, αυτό είναι το πειρθώριό μου για την ολοκλήρωσή της. Και το ρολόι μετράει αντίστροφα και μετράει τόσο γρήγορα. Πόσα ακόμα άτομα είναι στη θέση μου?Και πόσοι έχουν να προλάβουν μία πολύ πιο σημαντική προθεσμία από τη δική μου. Το κακό είναι ότι αυτή την περίοδο νιώθω να μη με καταλαβαίνει κανείς. Και το ξέρω ότι δεν ισχύει απόλυτα κάτι τέτοιο. Αλλά θυμώνω όταν δε μου βγαίνουν αυτά που θέλω να γράψω και νιώθω να μου φταίνε τα πάντα γύρω μου. Γι' αυτό λοιπόν το λόγο αποφάσισα να κάνω αυτό το blog. Για τον εαυτό μου. Για να ξεσπάω, να βλέπω την πρόοδό μου, να βγάζω από μέσα μου όλα αυτά που με απασχολούν. Και ίσως μια μέρα, αν όλα πάνε καλά για να γελάω με αυτά που γράφω τώρα. Το κυριότερο που ίσως ξέχασα,